مجله کادای مجله مد و فشن، پوشاک و استایل، کیف و کفش، بهداشت و سلامت، ورزشی، گردشگری، دکوراسیون و معماری، آشپزی، آرایش و تکنولوژی
نوشته های مشابه
همه چیز در مورد کفش آکسفورد مردانه
کفش آکسفورد مردانه کفشی کلاسیکی هست که به دلیل ویژگی “بند پنهان کفش” شناخته شده است. این کفش‌ها برای استفاده در مکان‌های رسمی و کسب و کار و تجارت ، مورد استفاده قرار می گیرند. کفش های آکسفورد را باید با شلوارهای پارچه‌ای رسمی یا شلوارهای نیمه رسمی پوشید و نه با شلوار جین!
- شلوار های رسمی: مثل کت و شلوار ها که جنس پارچه ای دارن
- شلوارهای نیمه رسمی: شلوارهایی هستند که نسبت به کت و شلوار کمتر رسمی‌اند ولی در بیشتر دفاتر و محل کار ها پوشیده می شوند
اول از همه، ممکن است واضح به نظر برسد اما کفش آکسفورد یک کفش بند دار است و نه یک کفش سگگ دار (مثل کفش مانک) یا کفش ساده (مثل چلسی)
دوم این‌که کفش آکسفورد معمولاً از 2 قسمت ومپ و کوآرتز تشکیل می‌شود
ومپ (vamp):
ومپ قسمتی از کفش است که قبل از قسمت انگشتان پا قرار دارد. وظیفه‌اش این است که پا را می‌پوشاند و آن قسمت از پا را فشار می‌دهد تا کفش با مرور زمان حالتش را از دست ندهد و همیشه نو به نظر برسد.
کورترز (Quarters)
کورترز آن قسمت از رویه‌ی کفش است که در جلوی کفش (بالا تر از ومپ) قرار دارد. کورترز محل قرار گیری بند های کفش است.
چگونه بند کفش آکسفورد را ببندیم؟
سوراخ های بند کفش ها اغلب در قسمت کورترز کفش قرار می گیرند. (حداقل در کفش آکسفورد مردانه همیشه همین طور است.) بندهای کفش آکسفورد به این عنوان استفاده می شوند که دو قسمت کورترز ها را بهم بچسبانند. پس باید بند های کفش آکسفورد را محکم چفت و بست کرد.
هنگامی که کفش نو و تازه است، کورترز ها شکل V باریکی را تشکیل می دهند. پس از پوشیدن کفش این V باید ناپدید شود. به این ترتیب کورترز ها به همدیگر می‌رسند و زبانه کفش فقط در انتهای بالای کفش دیده می شود.
اکثر کفش‌های آکسفورد انگلیس ، در هر طرف دارای 5 سوراخ برای بند کفش است. در حالی که در اغلب کفش‌های آکسفورد آمریکایی 6 تا سوراخ برای بند کفش بوده است. تازه دیده شده که در کفش های آکسفورد آمریکایی ها 4 یا حتی 3 سوراخ بند کفش هم گذاشتند و این موارد غیر معمول نبوده است. کلا آمریکایی ها در این مورد خیلی سلیقه ای عمل می‌کنند.
تاریخچه کفش آکسفورد
در طول قرن 17 ام، کفش های مردان را بوت ها تشکیل می دادند. که غالبا در آن ها دکمه (به جای بند کفش) استفاده می شد. این مدل از کفش ها هم در خانه و هم در بیرون از خانه مورد استفاده قرار می گرفتند.
این بوت ها عموما پاشته های بلندی داشتند. سبکی که توسط لوئی 14ام به دلیل قد کوتاهش، ایجاد و رونق پیدا کرد. در آن زمان فرانسه مرکز فرهنگی اروپا بود. از این رو بیشتر آقایان، انتخاب های خود را متناسب با فرهنگ آن جا برمی گزیدند و کفش نیز از این قاعده مستثنا نبود.
این مدل از کفش ها بسیار راحت بودند. کاملا مشخص نیست که چه کسی کفش آکسفورد را اختراع کرده است. به نظر می رسد که این موضوع قابل قبول است که دانشجویان دانشگاه آکسفورد در سال های حدود 1852، “نیم بوت”ی به نام Oxonian را محبوب کرده اند.
در ابتدا کفش های اکسینین دارای برش های باریکی در اطراف خود بودند. برش های باریک باعث می‌شد این مدل از کفش ها (خصوصا نسبت به کفش های پاشنه بلندی که مد بودند) بسیار راحت تر باشند.
پس از گذشت زمان، شکاف های جانبی با بند کفش (در طرفین کفش)، جایگزین شدند. این بند های جانبی کم کم به پایین کفش راه یافتند. تغییرات بیشتر شامل کم شدن پاشنه‌پا و افزایش ارتفاع ساق کفش، به منظور پوشاندن مچ پا بود. هنوز هم بر سر این موضوع که «آیا همه این تغییرات در دانشگاه رخ داده یا خیر» تردید هایی هست که به نظر غیر ممکن است.
برخی ادعا می کنند که کفش آکسفورد از اسکاتلند و ایرلند ظهور کرده است. کفش آکسفورد پس از ساخت قلعه بالمورال (Balmoral)، گاهی به نام این قلعه نیز خوانده می شود.
با این حال چیزی که واضح است این است که آن ها دنبال راهی بودند که کفش راحت تر باشد. به همین دلیل هم هست که دانشجویان دانشگاه بیشتر از نسل قدیم آن زمان، با این کفش ارتباط برقرار می کردند.
جدول زمانی این تغییرات کاملا واضح نیست و منابع مختلف، جدول های زمانی متفاوتی را ارائه می دهند.
با این حال ما به طور یقین می دانیم که در سال 1846، جوزف اسپارکس هال، مخترع چکمه چلسی، در مجله جدید ماهیانه (New Monthly Magazine) اظهار کرده است که «Dress pumps تنها کفش هایی هستند که اکنون پوشیده می شوند. کفش های Oxonian برای راه رفتن بهترین هستند. آن ها در جلوی خود 3-4 سوراخ دارند و با بند بسته می شوند. این همان چیزی است که امروزه به نام آکسفورد شناخته می شود». بنابراین، حداقل تا آن زمان، نام آکسفورد در میان عموم همه گیر نبود.
این موارد، یک قدم کوتاه برای پذیرش کفش های مردانه بود. در حال حاضر چکمه ها برای انجام فعالیت های تخصصی مثل اسب سواری پوشیده می شوند.
جالب این جاست که آکسفورد با این که یک کفش با منبع دانشگاه است. اما امروزه برای استفاده روزمره بسیار رسمی به نظر می رسد و حتی برای دانشجویان انگلیسی نیز این سیر تکاملی سبک رخ داده است.
ویژگی های کفش آکسفورد مردانه
به طور خلاصه ، این ها ویژگی های کفش امروزی آکسفورد است :
- سیستم بستن بندهای بسته.
- پاشنه کم
- مچ پا در معرض
تمام کفش های آکسفورد این ویژگی های اساسی را به طور اشتراک دارند. گرچه اکثر آن‌ها سوراخ های بند کفش را در ناحیه quarter دارند ، اما این موضوع در آکسفورد های کامل یا یکپارچه استثنا است.
